De weg naar de Opleiding uitvoerig beschreven in vakblad ‘De Voetbaltrainer’.

Het vakblad ‘De Voetbaltrainer' besteedde onlangs in een trilogie ruim aandacht aan de weg naar de Opleiding van FC Groningen. Technisch coördinator van de Regionale Voetbalschool Byron Bakker en Hoofd jeugdscouting Arno de Jong komen in diverse verhalen uitgebreid aan het woord. 

In samenwerking met www.devoetbaltrainer.nl is hieronder een verhaal met Byron Bakker te lezen. Bakker is dit seizoen tevens trainer van FC Groningen onder-14 en was de afgelopen jaren trainer/coach van FC Groningen onder-12. In het laatste deel van de trilogie gaat de trainer uitgebreid in op de beginstappen binnen de Opleiding van FC Groningen. 

Fundament
Byron Bakker: ‘In de onder-12 komen spelers voor het eerst bij ons in de opleiding. De een komt uit de stad, de ander uit een klein dorpje. Er zijn qua (voetbal)achtergrond dus vaak veel verschillen en het is aan ons om het in eerste instantie voor elkaar te krijgen dat die jongetjes elkaar leren begrijpen, en dat ze op een goede manier met elkaar omgaan. Voorop staat het creëren van een veilig klimaat, waarin kinderen kennis kunnen maken met de werkwijze binnen onze opleiding. Een veilig klimaat is een vaak gehoord begrip. Natuurlijk begint dit met de wijze waarop je als coach je spelers benadert, maar in onze aanpak zie je dit ook terug in het creëren van veel duidelijkheid omtrent de werkwijze, zowel op als naast het veld.”
 
“Buiten de lijnen gaat het dan bijvoorbeeld over op tijd op het veld zijn, je spullen bij je hebben, de kleedkamer netjes achterlaten et cetera. Op het veld gaat het om het volharden in je visie op trainingsvormen, posities, speelwijze, speelminuten en ga zo maar door. Dit lijken allemaal vanzelfsprekende zaken, maar zeker in een eerste opleidingsjaar is het essentieel om hieraan vast te houden. Dit wordt met name uitdagend als er wat kritiek komt van je omgeving omdat er een ruzie in de kleedkamer is, de resultaten even tegenzitten, of het spel er slordig uitziet. Het gaat dus om het volharden in het programma dat is uitgezet binnen de drie leerlijnen; Presteren als Voetballer, Bewegen als Atleet en Leven als Topsporter. Binnen elke leerlijn leggen we namelijk een belangrijk fundament, waar de collega’s bij de oudere jeugdteams vervolgens op kunnen voortborduren.”

Verschillende wedstrijdvormen
“Dankzij de veranderingen die een aantal jaar geleden in het pupillenlandschap zijn doorgevoerd, maken spelers in Onder 12 veel meer speelminuten dan voorheen. Bij de Twin Games spelen nu zestien kinderen tegelijkertijd op het veld, in afstanden waarvan wij denken dat die beter passen bij de leeftijdsspecifieke kenmerken. De 8:8 is onze basisspelvorm in het weekend, maar omdat wij heel erg geloven in variatie op verschillende aspecten, vind je dit ook terug in de verschillende wedstrijdvormen die we aanbieden. Vanaf oktober spelen we ook 9:9 en vervolgens vanaf medio januari gaan we doordeweeks ook regelmatig naar 11:11 op een groot veld. Door deze wisselende aantallen en ruimtes worden onze spelers continu bevraagd op hun aanpassingsvermogen en bedienen we zowel de biologisch vroeg- als laatrijpere spelers in onze selectie.”
 
Stempel
“Bij de keuze welke spelers vanuit de Regionale Voetbalschool (RVBS) doorstromen naar de Onder 12, maken we een inschatting van het uiteindelijke niveau dat een speler in onze ogen kan bereiken. Of we daarbij uit de vier RVBS-locaties een balans vinden tussen het selecteren van voldoende verdedigers en aanvallers, is van ondergeschikt belang. Het is sowieso de vraag of wij voor elk kind kunnen voorspellen op welke positie hij uiteindelijk eindigt. In de praktijk zien we namelijk bij amateurverenigingen vaak dat de betere spelers vooral in het voorste gedeelte van het veld spelen, omdat ze daar beslissend kunnen zijn. Onze ervaring leert echter dat de uiteindelijk beste positie voor een speler gedurende de opleiding vanzelf wel ontstaat. Door dit open te laten, willen we voorkomen dat we te vroeg een stempel op een speler plakken. Doe je dat namelijk wél, dan bestaat de kans dat er al op jonge leeftijd talent verloren gaat.”

Breed opleiden
“Los van dat stempel geloven wij er sowieso in dat het in deze leeftijdscategorie nog steeds heel goed is om op verschillende posities te spelen. Ook hier heb je het weer over het creëren van een breed fundament, om vervolgens op latere leeftijd te kunnen specialiseren. Als voorbeeld vinden wij het essentieel dat álle spelers leren om technisch goed te verdedigen, ongeacht of je nu voorin, op het middenveld of achterin staat. Ditzelfde geldt voor het uitvoeren van technische vaardigheden aan de bal. Per positie worden je vaardigheden namelijk structureel anders bevraagd. Tot slot is ook het ontwikkelen van spelinzicht een belangrijk argument om te rouleren in posities. Kinderen in deze leeftijdscategorie raken steeds beter in staat om samen te werken. Door ze meer te laten leren over het spel op verschillende posities, trachten we dit proces van samenwerken en communicatie in het veld te bevorderen.”
 
Posities versus ruimtes
‘Toen ik net begon als trainer van de Onder 12, viel het me op dat spelers zich in de beginfase van het seizoen erg statisch over het veld bewogen. Ze hoorden veelal bij hun club dat ze rechtsvoor, centrale middenvelder of linksachter waren en leken hun voetbalgedrag hierop aan te passen. De rechtsvoor bleef met zijn voeten aan de lijn en schakelde niet om. De linksachter leek te denken dat hij niet mee mocht doen met het aanvalsspel. Sinds de intrede van de Twin Games ben ik het woord positie steeds minder gaan gebruiken en heb het vervangen door ‘het spelen in een bepaalde ruimte’. Het voetbal wordt steeds sneller en dynamischer waarbij iedereen een rol heeft. Ik kwam er achter dat alleen het woord ‘positie’ voor sommige spelers al een beperkende factor kan zijn in de bewegingsvrijheid die ze voelen in het veld.”

Spelen vanuit blokken
“Voor ons is het de uitdaging om dat ‘denken in ruimtes’ en het variëren op een goede manier in de praktijk te brengen. Het spelen in blokken is daarbij een middel. We verdelen de groep in tweeën, waarbij vier spelers verantwoordelijk zijn voor blok 1 en de andere vier spelers verantwoordelijk zijn voor blok 2. We zeggen niet wáár ze moeten staan binnen dit blok, maar zijn er wel scherp op dat ze de onderlinge ruimtes steeds gelijk blijven verdelen. Als de spelers uit blok 2 naar voren rennen om druk te zetten, verwachten we dat de spelers uit blok 1 aansluiten om zodoende het gat tussen beide blokken op te vullen.”
 
“Binnen het aanvalsspel zijn de spelers volledig vrij om over te steken van blok 1 naar blok 2, of om van de zijkant naar het midden te komen wanneer daar bijvoorbeeld ruimte ligt om de bal te vragen. Deze creativiteit en onvoorspelbaarheid proberen we juist nadrukkelijk te stimuleren, maar hierbij geldt vervolgens wél dat we blijven streven naar de meest optimale bezetting van de ruimte in elke unieke situatie. Het variëren in de te bespelen ruimtes bewerkstelligen we door gedurende de wedstrijd, of om de week, de spelers uit blok 1 met blok 2 om te wisselen. Het spelen in blokken is een concreet voorbeeld van iets wat in de beginfase minder verzorgd veldspel oplevert, maar in onze ogen op lange termijn kan bijdragen aan de ontwikkeling van technische vaardigheden en aan spelbegrip. We hopen dat dit jonge kinderen in elk geval voorbereidt op het dynamische voetbalspel van de toekomst.”
 
Met een abonnement op CoachVak via www.voetbaltrainer.nl heeft u altijd en overal (app en website) toegang tot honderden van dit soort artikelen over voetbaltraining.

Bovenstaand artikel komt uit een trilogie van Vakblad De Voetbaltrainer nummer 250. 
Lees hier het artikel over de RVBS.
Lees hier het artikel over jeugdscouting.