'Door mijn voetbalverleden ben ik wie ik ben'.

Al op jonge leeftijd loerden Ajax en AZ naar het snelle, doelgerichte en eigenzinnige spel van Tim Riksman. Via Hollandia en Martin Koeman, blies FC Groningen de voetbaldroom van de tiener echter aan. Tims toekomst lag in het nuchtere Noorden. Op Corpus, in gastgezinnen, in Groningen. Maar na zes jaar knokken, vragen en groeien, verdampte zijn droom in de schaduw van de hoofdmacht. En dat deed pijn, al bleef Riksman net Noorden trouw en startte hij een maatschappelijke carrière in Groningen.

Tim Riksman is tegenwoordig een tevreden inwoner van de stad en als trotse projectmedewerker van Zwartwoud. De voormalig speler van de FC Groningen Opleiding heeft jarenlang van een voetballoopbaan gedroomd, maar is nu succesvol in Groningen buiten de lijnen. De knop is om, al duurde dat wel even.
 
Martin Koeman
Tim maakte kennis met de harde wetten en soms ondoorgrondelijke wegen in de absolute voetbaltop. Veertien was hij, toen Martin Koeman hem als speler van Hollandia kwam bekijken tijdens een wedstrijd tegen sc Heerenveen. Riksman werd door toeval op drie posities geposteerd en speelde die dag voor zijn gevoel ‘best goed’. Koeman bleek complimenteuzer. De meesterscout gaf Tim op alle posities een acht, waarmee hij een rechtstreeks ticket naar de FC Groningen Opleiding verdiende.
 
Riksman glundert als hij erover praat. In zijn jaren bij FC Groningen heeft hij kennis genomen van de grote status van ‘meneer Koeman’ bij de club. Een clubicoon, die een lovende beoordeling had over de jonge speler. “Dat was een prachtige erkenning van een zeer kundige en gerespecteerd man. Zijn beoordeling betekende veel voor me. Dat scoutingrapport zou ik nog altijd graag willen hebben.”

Met zijn voetbaldroom in het achterhoofd verhuisde Riksman van het westen naar Harkstede waar Jan en Ria Kroeze het gastgezin vormde voor de spits van FC Groningen onder-15. “Daar voelde ik me thuis. Het was een warm gezin waar ik geen heimwee kende. Helaas overleed Ria plotseling. Dat was erg verdrietig. Een verdrietige tijd en ik wilde Jan niet in de weg zitten. Die had het moeilijk genoeg en ik dacht ook aan mezelf. Ik wilde de focus op voetbal houden en besloot naar een ander gastgezin te gaan.” Een moeilijk besluit, maar een keuze om te blijven groeien.
 
Opwaarts
Een jaar later bij FC Groningen onder-17 verschoof Tim naar de rechtervleugel en in een oefenwedstrijd speelde hij noodgedwongen een keer als rechtsback. “Ik speelde wellicht mijn beste wedstrijd ooit. Ik kreeg een kans en alle vertrouwen op die positie. Vanaf toen ging alles opwaarts,” herinnert de huidige speler van HZVV uit Hoogeveen zich.
 
Tim Riksman is snel, naar eigen zeggen geen fysiek wonder, maar kan met zijn snelheid veel dichtlopen. Een speler met een goede pass en slim op het veld. Voetbalgogme in vakterminologie. Een speler die alles doet om te winnen. “Ik was die bijdehante, grens opzoekende speler. Tegen het irritante aan, maar als het voordeel opleverde deed ik dat.”
 
De back speelde zich in Jong FC Groningen, waarna hij snel ook meetrainde met het eerste. Trainer Ernest Faber trok hem er nadrukkelijk bij. In de hoofdmacht had Riksman taaie concurrentie van onder andere huidig Oranje-international Hans Hateboer en later Chelsea-huurling Todd Kane. Toen Tim mocht invallen in de voorbereiding tegen Southampton en op de bank zat tegen Feyenoord, leek hij aangehaakt. Toch bleef het dat seizoen bij een paar selectiebeurten en speelde hij vooral in het tweede. In die fase ziet Tim nu leermomenten.
 
“Ik moest wennen aan de Noordelijke mentaliteit. Mensen spreken hier niet alles uit. Dat deed ik wel. Als ik ergens mee zit, dan stap ik op je af. Of je nou de trainer of materiaalman bent. Ik ben daarin heel direct,” Tim bedoelde het goed. “Ik wilde leren, meedenken over wat anders kan en was altijd op zoek naar het waarom. Dan vroeg ik trainers naar A, maar kreeg te horen ga eerst werken aan B. Voor anderen geldt vaak ‘ja en amen’, maar zo ben ik niet. Die directheid werkte in mijn nadeel.”

Concurrentie
Tim bleef knokken voor zijn kans en leven voor het topvoetbal. De verdediger trainde veelvuldig mee met de hoofmacht, maar kreeg een gevoelige tik toen hij in de winterstop op het allerlaatste moment afviel voor het trainingskamp met de hoofdmacht naar het Spaanse Marbella. “Voor mijn gevoel kon het mijn jaar worden, ook omdat Hateboer inmiddels in Bergamo zat. Ik had mijn koffers voor dat trainingskamp al bijna gepakt, maar mocht toch niet mee. Dat kwam keihard aan. Achteraf bezien ben ik daarin te lang blijven hangen.”
 
Toen Todd Kane de club plots verliet veerde hij weer op. Een gesprek met hoofdtrainer Faber gaf hem vertrouwen in een kans, maar letterlijk een dag na dat gesprek kreeg Tim echter weer een tik. Deyovaisio Zeefuik werd gehaald, voor de rechtsbackpositie. “Dat had ik niet zien aankomen, zeker niet na het gesprek met de trainer. Het voelde toen alsof ik tussen hogere krachten binnen de club in zat. Met al mijn vragen viel ik daar tussenin. Toen knapte er iets mentaal.”
 
Wat te doen?
Riksman voltooide het seizoen bij Jong FC Groningen en aan het begin van het volgende voetbaljaar (zijn laatste contractjaar) mocht de back van trainer Danny Buijs de concurrentiestrijd aangaan. Al snel in de voorbereiding viel hij wederom af voor de eerste selectie. Weer kwamen er vragen, weer ging het knagen. Riksman werd stevig op de proef gesteld wat betreft zijn motivatie om nogmaals de keiharde strijd aan te gaan.
 
“Ik zat er doorheen, voelde me doelloos. Ik probeerde me te herpakken, zocht fysiek en mentaal hulp bij toenmalig topsportbegeleider Thomas Waanders.” Zijn contract bij de FC werd niet verlengd en hoewel er mogelijkheden lagen om naar Noorwegen of de beloften van PSV te gaan, koos Riksman de luwte. “Dan heb je plots niets meer. Geen voetbalcarrière, geen huis, geen idee. Toen heb ik thuis vaak voor me uit zitten staren, wat moet ik gaan doen?”

Projectbegeleiding
De mentaliteit van topsporter zit in zijn bloed en topsport betekent omgaan met tegenslagen. Riksman herpakte zichzelf en richtte zich op een maatschappelijke loopbaan. Via een oud-trainer belandde de verdediger bij HZVV in Hoogeveen, waar hij ondernemer Marcel Schoemaker trof. “Ik vertelde dat ik een baan zocht. Ik was niet vies van werken en honderd procent geven is mijn norm.” Schoemaker bood hem een kans in de projectbegeleiding bij zijn bedrijf Zwartwoud. De ondernemer is zeer te spreken over zijn werknemer: “Tim zijn wil om te werken en leren is enorm. Heeft hij veel discipline, planningsvaardigheden en interesse in het vastgoed- en projectmanagement. Dat komt hier goed uit,” meent Schoemaker.
 
Na zijn proeftijd leek de plotse coronacrisis roet in het eten te gooien. “Mijn contract werd door alle onzekerheid niet verlengd. Logisch, maar ik besloot om Marcel te bellen. Die mentaliteit, directheid leverde me dit keer een voordeel op, want het telefoontje werd gewaardeerd. Toen er hier vervolgens door de coronamaatregelen commerciële kansen ontstonden, mocht ik alsnog aanhaken.” Een kans die Tim met beide handen aangreep. “Onze coronaschermen werden een landelijk succes. We haakten scherp aan bij de acute vraag en er ontstond mooie ‘nieuwe’ omzet. Zwartwoud denkt in kansen, dat spreekt me aan.”
 
Hij oogt in zijn element in zijn nieuwe omgeving. “Toen ik hier begon, was ik nog puur de voetballer en ik besef dat ik met alleen HAVO een stap extra moet zetten. Maar de praktijk leert snel en gelukkig zit ik in een fijn team met ervaren mensen. Hard werken heb ik jaren gedaan in de Opleiding van FC Groningen, dus kom maar op. Ik volg een persoonlijk ontwikkelingsplan, dat voelt goed. Ik mag een mooie rol spelen in deze fase van crisis naar creativiteit en ben blij met de mogelijkheid die ik krijg om me verder te ontwikkelen.”
 
Levenswijs
En tijdens de start van zijn maatschappelijke loopbaan kruisen de wegen met de club waar hij dichtbij een voetbaldroom was. Op dit moment coördineert Tim als projectleider de verhuizing van de FC Groningen Store. Zo is hij even op het oude nest. Zijn voetbalreis kan hij inmiddels relativeren. “De knop is om, maar ik heb nog altijd vragen. De jaren op Corpus hebben mij zelfstandig en levenswijs gemaakt en ik heb geleerd om kritiek beter te handelen. Mijn lef en discipline heb ik behouden, dat gebruik ik nu in mijn werk.”
 
Tim is een illusie armer, maar de FC dankbaar. “Door mijn voetbalverleden ben ik wie ik ben. Dat begin ik meer en meer te zien. Slagen bij FC Groningen is altijd een doel geweest, nu heb ik nieuwe doelen. Ik wil hier zelfstandig projectleider worden. Daar ga ik voor en dan kan ik het FC Groningen-boek gevoelsmatig sluiten. Ik ben blij dat ik m`n verhaal heb mogen doen.”