‘Het is goed zo’.

Dit is de 725^ste en laatste online nieuwsbrief van Hans Nijland. Aanstaande vrijdag, 14 juni 2019, trekt de algemeen directeur na 23 jaar voor het laatst zijn kantoordeur achter zich dicht. ’s Avonds is er een officieel afscheid voor genodigden in het Hitachi Capital Mobility Stadion, waarvoor ook de afgevaardigden van de diverse supportersgroeperingen zijn uitgenodigd. En dan zit het tijdperk-Nijland erop bij FC Groningen. In deze laatste nieuwsbrief een persoonlijk woord van de langstzittende clubbestuurder in het betaalde voetbal.

“Laten we beginnen met een stukje geschiedenis. De wekelijkse serie van de online nieuwsbrief beslaat een periode van bijna vijftien jaar. De allereerste online editie verscheen op dinsdag 5 oktober 2004. Het was een idee van mijn collega-directeur Erik Mulder, de nieuwe voorzitter van de Raad van Commissarissen.”
 
De aftrap
“Wekelijks zouden we als directie en management de stand van zaken bij de club belichten. Ik kondigde dat indertijd als volgt aan: ‘Onze website is een belangrijk instrument om te kunnen communiceren met de supporters. Door in te gaan op zaken die leven onder de supporters, krijgen de fans een kijkje achter de schermen. We kunnen natuurlijk niet altijd het achterste van onze tong laten zien, maar ik denk zeker dat het inzicht geeft in de zaken waar directie, management en de medewerkers mee bezig zijn.’ Dat was de aftrap van een wekelijkse serie, die vandaag (dinsdag 11 juni 2019 – red.) met de 725^ste aflevering tot een einde komt.”
 
“Vorige week heb ik in de laatste reguliere nieuwsbrief namens directie en management al aangekondigd dat deze laatste editie persoonlijk van aard zou worden. Het is lastig om een periode van 23 jaar volledig onder woorden te brengen en ik laat dan ook in vogelvlucht een aantal zaken de revue passeren, zonder dat ik iets of iemand wil vergeten of tekort wil doen.”
 
Opruimen en overdragen
“Deze laatste werkweek staat in het teken van opruimen en zaken overdragen aan de nieuwe directie. Gisteren (tweede Pinksterdag – red.) heb ik in alle rust mijn kantoor voor een groot deel leeggeruimd. Dat gaf me een heel raar en weemoedig gevoel. Vrijdag wacht nog de officiële afscheidsreceptie, maar de afgelopen periode heb ik natuurlijk al op verschillende andere momenten van diverse mensen en groeperingen afscheid genomen. In algemene zin kan ik stellen dat er sinds de bekendmaking van mijn vertrek medio november en rondom mijn afscheid heel veel erkenning, waardering en respect is.”
 
“Persoonlijk steekt zondag 12 mei 2019 er wat dat betreft voor mij bovenuit. De laatste reguliere competitiewedstrijd voor eigen publiek tegen Fortuna Sittard was een aaneenschakeling van mooie, ontroerende en emotionele momenten. Die dag begon al vroeg aan huis, waar RTV Noord te gast was bij het ontbijt. Daarna richting het Hitachi Capital Mobility Stadion, waar het personeel bij aankomst voor de hoofdingang een erehaag voor me vormde; kippenvel.”
 
Vrijwilligers
“Daarna naar de vrijwilligers in het Fluks Hoes, waar ik steevast voor thuiswedstrijden een kop koffie dronk. Wat mij bij de vrijwilligers altijd opviel – hoe goed of hoe slecht de club er op dat moment ook voor stond – was het niet aflatende enthousiasme en optimisme. Een fantastische en onmisbare groep mensen en mijn afscheid in het Fluks Hoes was prachtig.”
 
“Voordat de wedstrijd tegen Fortuna Sittard begon, heb ik honderden handen geschud, talloze praatjes gemaakt met supporters en sponsors en een aantal interviews gegeven. De wedstrijd verliep zoals gehoopt met een ruime 3-0 overwinning. En na afloop op het veld moest ik voor het eerst eigenlijk de regie uit handen geven en volgden er toespraken van de voorzitter van de Supportersvereniging John de Jonge en collega-directeur Robbert Klaver.”
 
“Vervolgens mocht ik met mijn kleinkinderen beginnen aan een ereronde door het stadion, iets wat buiten spelers maar voor weinigen is weggelegd. Het respect en de dankbaarheid die ik vanaf de tribunes mocht ervaren, was ongekend. Hoogtepunt was natuurlijk het enorme spandoek dat werd ontrold op de Tonny van Leeuwen Tribune. Ik weet hoeveel tijd en werk hierin heeft gezeten, een enorme klus. Die hele dag heeft een enorme diepe indruk op me gemaakt en is door mij, mijn familie en met name ook mijn moeder van 85 jaar zeer gewaardeerd. Het was onvergetelijk.”
 
Contrast
“Op deze momenten denk je aan het enorme contrast met 23 jaar geleden. Het Oosterpark was nostalgisch, maar kende ook enorme uitdagingen met als dieptepunt de rellen rondom het stadion en in de stad. Als gevolg hiervan werden we in 1998 verbannen naar Zeist om daar op neutraal terrein de ‘thuiswedstrijd’ in de nacompetitie tegen Cambuur te moeten spelen. Degradatie en promotie volgden. Het was in de tijd dat de sponsors van FC Groningen hun auto’s parkeerden op het trainingsveld naast het stadion. De volgende ochtend stonden er dan steevast nog een paar en daaromheen werd er dan een training afgewerkt. Ondenkbaar tegenwoordig!”
 
“En kijk wat er nu staat: een imponerend stadion, een schitterend trainingscomplex op Sportpark Corpus den Hoorn en een hypermodern TopsportZorgCentrum. Dit alles behorend tot de top van Nederland. Diverse keren Europees voetbal en zelfs op de drempel van deelname aan de Champions League. Een florerende opleiding met als tastbaar resultaat het allereerste kampioenschap van een jeugdteam op het hoogste landelijke niveau, van FC Groningen onder-17. En bekerfinales voor de onder-19 en onder-13. De club heeft spelers voortgebracht, die in de absolute wereldtop zijn beland: Arjen Robben, Luis Suarez en Virgil van Dijk.”
 
Kritiek
“Het is natuurlijk niet altijd allemaal rozengeur en maneschijn geweest. Vanzelfsprekend heb ik ook kritiek ontvangen en soms stevig. Maar als directeur én supporter van de club begrijp ik dit wel. Iedereen vindt wel iets van wat je zegt en doet en dat maakt deze club ook zo mooi en bijzonder. Toch moeten we ons blijven realiseren dat er bij een club als FC Groningen altijd pieken en dalen zullen zijn. Er is zelfs een televisieserie naar vernoemd: ‘Goede Tijden, slechte Tijden’, en zo is het.”
 
“Het kan niet altijd even succesvol zijn. Maar wat me trots maakt, is dat we in mindere periodes er altijd weer met elkaar in zijn geslaagd de rug te rechten, zonder dat we daarbij onderweg van veel mensen afscheid hebben moeten nemen. Het afgelopen seizoen was wellicht exemplarisch voor de golfbewegingen in de afgelopen twee decennia. Een zeer stroeve start met degradatiezorgen, maar eindigen in het linkerrijtje van de Eredivisie en op de zevende plaats van de tv-gelden ranking.”
 
Afscheid
“Aan dit alles komt vrijdag een einde. Eerder heb ik al afscheid genomen van onze sponsorrelaties en investeerders. Wat me daarbij steeds weer opvalt, is dat het gros van onze commerciële relaties óók supporter is van de club. Dat wordt nog wel eens uit het oog verloren. Naast trouwe supporters heb je ook betrokken sponsors nodig. We hebben elkaar nodig.”
 
“Zo ook de media, die ik vanaf deze plaats eveneens wil bedanken voor onze jarenlange samenwerking. We hebben altijd een goede verstandhouding met elkaar gehad, hoewel wij elkaar zeker ook wel eens in de haren zijn gevlogen. Onze belangen liepen immers niet altijd parallel. Ik ben de media echter zeer erkentelijk voor de positieve wijze waarop er aandacht is geschonken aan mijn afscheid. Met veel respect en dat waardeer ik.”
 
Spijt
“Sinds ik medio november mijn vertrek heb aangekondigd, heb ik met name de laatste weken zeer regelmatig de vraag gehad of ik hiervan spijt heb. Het antwoord is volmondig: ‘Nee!’ Ik ben ervan overtuigd dat ik de juiste beslissing heb genomen, want de job heeft enorm veel energie gekost en gevreten. Mooi was wel de reactie van een supporter op één van mijn Tweets afgelopen weekend: ‘Straks ben je alleen nog supporter. Dat is pas zwaar!’ Daar moest ik wel om lachen.”
 
“Ik laat de club met een goed gevoel achter. Ik wens mijn opvolger Wouter Gudde en de nieuwe directie heel veel succes en dank de Raad van Commissarissen voor het vertrouwen dat zij al die jaren in mij hebben gesteld.”
 
“Beste supporters: bedankt dat jullie 725 keer mijn nieuwsbrief hebben willen lezen. Dit was de laatste. Vrijdag is het afgelopen en klaar. Het is goed zo. Waarvan akte!”