Het WK-avontuur van Romano Postema (deel 4).

Romano Postema zit met Oranje onder-18 in de wachtkamer na de 4-0 zege op de Verenigde Staten op het WK onder-17 in Brazilië. Vanavond, zondag 3 november, wordt duidelijk of de resultaten in de andere groepen gunstig uitvallen en Oranje zich kwalificeert voor de volgende fase van het toernooi. In deel 4 van het dagboek vanuit het land van samba en de Copacabana vertelt Postema over zijn WK-debuut en de nominatie voor de Sportstimuleringsprijs in de gemeente Groningen.

Woensdag 30 oktober: Nederlaag tegen Senegal
De tweede wedstrijddag in de poulefase verloopt overdag ontspannen. Het ontbijt om 9.00 uur wordt gevolgd door een wandeling en na de lunch is er een uurtje verplichte rust. De wedstrijdbespreking om 13.45 uur wordt gevolgd door een sportmaaltijd, exact drie uur voor de aftrap van de wedstrijd. Om 14.40 uur staat de bus klaar en vertrekt de groep naar het Stadion Kleber Andrade.
 
De wedstrijd tegen de Afrikanen verloop ’s avonds niet naar wens. Ondanks een vroege voorsprong door een treffer van Naoufal Bannis geeft Oranje onder-18 de wedstrijd totaal uit handen. Meteen na rust wordt het 1-1 en in de slotfase slaat het noodlot toe na een tweede gele kaart voor Melayro Bogarde en tevens een strafschop, die ook na toezicht door de VAR blijft staan. Dit tot ongenoegen van Romano Postema: “De VAR voegde niks toe, want het was in mijn ogen geen overtreding.” Even later wordt het zelfs nog 1-3 onder toeziend oog van de 2.500 toeschouwers in het stadion, de helft minder dan in de eerste groepswedstrijd tegen Japan.

Donderdag 31 oktober: Er is nog hoop
De dag na wedstrijd is een reisdag naar Goiania, de tweede speellocatie voor Oranje. Een binnenlandse van ruim vier uur die door Postema goed wordt verteerd. Na de vlucht checkt de selectie in bij het Clarion Goiania Hotel. De wedstrijd tegen de Verenigde Staten wordt zaterdag gespeeld in het Estádio de Serrinha in Goiania. Ondanks de twee nederlagen en het doelsaldo van één voor en zes tegen, heeft Nederland de kansen op het bereiken van de volgende ronde nog grotendeels in eigen hand. De opdracht is duidelijk. Winnen van de Verenigde Staten, dat op zijn beurt ook alleen met winst nog de volgende ronde kan bereiken.
 
Daarnaast ontstaan er nog twee extra doelen om de kans op een goede klassering als nummer drie te verhogen. Om Nieuw-Zeeland te passeren moet gewonnen worden met minimaal twee treffers verschil. Om ook Chili achter zich te laten dient minimaal vijfmaal te worden gescoord. Postema is zich net als de rest van het team bewust van die kans: “Natuurlijk is er nog hoop hier. We gaan er nog vol voor want het kan nog,” laat hij optekenen vanuit de nieuwe verblijfplaats.

Vrijdag 1 november: Nominatie
De wedstrijden volgen zich inmiddels in hoog tempo op en zo is deze tweede vrijdag in Brazilië alweer de derde ‘dag voor de wedstrijd’ in de anderhalve week dat de ploeg op het Zuid-Amerikaanse continent verblijft. Het dagprogramma bevat weinig bijzonderheden met de maaltijden en voeding op de vier gezette tijden en een middagtraining om 16.00 uur lokale tijd.
 
In de loop van de dag druppelt ook in Brazilië het nieuws binnen dat landskampioen FC Groningen onder-17 en Romano Postema genomineerd zijn voor respectievelijk Groningse Sportploeg in 2019 en de Sportstimuleringsprijs van de gemeente Groningen. Postema is in zijn nopjes met de nominaties en geeft credits aan zijn teamgenoten van FC Groningen: “Ik vind het natuurlijk supermooi dat ik genomineerd ben hiervoor en het is wel mooi dat het niet alleen individueel is, want door het fantastische seizoen van het hele team heb ik zelf ook kunnen uitblinken.”

Zaterdag 2 november: Debuut
De wedstrijddag verloopt zeer naar wens voor de mannen van bondscoach Peter van der Veen. Om 20.00 uur lokale tijd wordt voor 1.300 toeschouwers afgetrapt in het Estádio de Serrinha in Goiania. Bij een 4-0 tussenstand maakt Romano Postema met rugnummer 19 in de tweede van vier minuten extra tijd zijn WK-debuut en is hij bovendien nog vlakbij de cruciale vijfde treffer toen een voorzet vanaf de linkerkant net te scherp was voor de FC-aanvaller om binnen te glijden. Postema: “Jammer dat het maar een paar minuten waren, maar het was zeker mooi en ik heb nog bijna gescoord ook.”
 
De eerdere delen van het WK-dagboek van Romano Postema zijn via de volgende links te lezen. (deel 1) (deel 2) (deel 3)