In Groningen gegroeid van talent naar sterkhouder.

Deyovaisio Zeefuik kroonde zich afgelopen seizoen met overmacht tot 'Office Centre Speler van het Jaar.' De verdediger gaf onlangs een interview aan het FC Groningen Journaal waarin Zeefuik vertelde over de waardering die hij voelt in Groningen en zijn ontwikkeling bij de FC. 

'De waardering die ik hier krijg is geweldig'

Deyovaisio Zeefuik blonk dit seizoen wekelijks uit in het groen-wit en heeft een mooie voetbaltoekomst voor zich. Waar het pad van Zeefuik langs leidt, is nog ongewis, maar zeker is dat FC Groningen een blijvende indruk bij de back achterlaat. Een verhaal over hoe een talent met de juiste mentaliteit in Groningen uitgroeide tot topspeler in de Eredivisie. 

De welbekende glimlach van ‘Deyo’ Zeefuik krult zijn mondhoeken en ontbloot de hagelwitte tanden als de back wordt gevraagd naar zijn jeugd. De verdediger, geboren in Amsterdam-Noord, noemt zijn kinderjaren in twee woorden ‘ontzettend fijn.’ Voetbal stond daarin altijd centraal. “We woonden driehoog en ik had uitzicht op het voetbalveldje achter ons huis,” verhaalt Zeefuik. “Ik kon zien of mijn leeftijdsgenootjes er waren, maar als ik dan ook naar buiten kwam, gingen ze vaak weg. Ik speelde te hard, waardoor niemand tegen me wilde voetballen en ik met de vrienden van mijn oudere broer meedeed. Dat heeft me snel beter en sterker gemaakt.”
 
Tien minuten lopen
Zeefuik viel op en mocht naar Ajax. Eerst werd hij door zijn vader naar de training gebracht, later met het busje van de Amsterdamse club, maar ook lange tijd ging de scholier alleen. “Het was een reis van anderhalf uur. Zelf met het openbaar vervoer en de laatste tien minuten moest ik lopen.” Het viel niet mee met een zware tas voor schoolboeken en sportkleding. Zeefuik hield het jaren vol, maar werd naar mate hij verder kwam in de opleiding op de proef gesteld doordat teamgenoten met auto’s passeerden.
 
“Ik ben nooit jaloers geweest, want ik gun iedereen zijn eigen succes, maar ik vond het wel vervelend. Ik wilde niet langer lopen en dacht na over hoe het verder zou gaan. Mijn vader heeft veel op me ingepraat, zei dat ik goed bezig was, moest doorgaan en hard moest blijven werken. Dat gaf me vertrouwen, die dagelijkse wandeling heeft me uiteindelijk mentaal gevormd.”
 
Ook de trainers zijn voor hem belangrijk geweest. Zeefuik noemt Gery Vink. “Hij brandde me helemaal af in de B1, gooide me figuurlijk in een kelder. Ik kreeg er zoveel stress van dat ik geen pass meer kon geven. ‘Beter trainen’ werd er gezegd. Hij heeft me gepusht en het jaar daarop, in de A1, was ik zijn beste verdediger. Het is me altijd bijgebleven. Waar ik trainen nog wel eens voor lief nam, omdat ik op zaterdag toch wel speelde, heb ik ingezien dat ik iedere dag mijn best moet doen. Sindsdien heb ik dat iedere dag gedaan.” 

Doorbraak
Zeefuik haalde het eerste van Ajax, maar brak echt door in de Eredivisie als speler van FC Groningen. Na een huurperiode van een half jaar, werd de back twee jaar geleden door de Trots van het Noorden gecontracteerd. “Ik ben hier volwassen geworden. Niet alleen als voetballer, maar ook als mens. Dat was voor mij een belangrijke stap, ik wil mezelf namelijk ontwikkelen op en buiten het veld. Bij FC Groningen heb ik de ruimte gekregen om te groeien. Dat is het belangrijkste dat er is.”
 
De verdediger maakte zichtbaar stappen. Van brute back werd hij een stabiele verdediger, op wie trainer Danny Buijs altijd kan bouwen. In de statistieken scoort Zeefuik bij de besten van de Eredivisie als het gaat om onder meer duelkracht en aan de andere kant is zijn kaartenlast drastisch naar beneden gegaan. “Ik kreeg vaak kaarten voor opstootjes, totaal onnodig, maar wilde er staan voor mijn teamgenoten. Ik kon er eigenlijk altijd wel om lachen, maar mijn vader niet. Hij vond het geen gezicht. Ook de club is met me aan de slag gegaan, door verschillende gesprekken. Ik ben daardoor gaan beseffen dat het onnodig was om me overal mee te bemoeien. Ik beïnvloedde mijn eigen gedrag op een negatieve manier. Het heeft me goed geholpen. Af en toe is het wel moeilijk om mezelf in te houden. Ik kreeg mijn eerste gele kaart van dit seizoen na het wegtrappen van de bal. Daarin stelde ik mezelf wel teleur.” 

Waardering
Zeefuik is één van de sterkhouders in het huidige team van FC Groningen en wil iedere dag bijleren. Na wedstrijden kijkt de international van Jong Oranje altijd zijn gehele partij terug. “Dan kijk ik wat ik goed heb gedaan en wat beter moet. Ik doe dat direct, ook na uitwedstrijden, anders slaap ik niet lekker. Het helpt me bij de volgende wedstrijd. De perfecte wedstrijd heb ik nog niet gespeeld, maar bijvoorbeeld Feyenoord-thuis dit seizoen is er wel één waarvan ik heel blij werd. Wat ik van mezelf wil terugzien, is dat ik altijd maximaal energie heb gegeven en echt mijn best heb gedaan.”
 
FC Groningen en Deyovaisio Zeefuik is een ‘match made in heaven’ gebleken. Liefde van twee kanten. Het werd dit seizoen al snel duidelijk dat de mannetjesputter door de supporters zou worden beloond met de titel ‘Office Centre Speler van het Jaar’. “De waardering die ik hier krijg is geweldig en doet me heel goed. Ik vind het leuk dat ik mijn maatje Ludovit Reis opvolg en met onder anderen Arjen Robben, Luis Suárez en Virgil van Dijk kom ik in een mooi rijtje. Mijn gedrevenheid, hardheid en spel passen bij FC Groningen. Het wordt hier gewaardeerd en als ik me gewaardeerd voel, geef ik alles voor je! FC Groningen heeft voor altijd iets bij me achtergelaten. Een mooi gevoel, iets blijvends, iets echts.”

Het interview met Deyovaisio Zeefuik stond in het onlangs verschenen FC Groningen Journaal. De gehele krant is te lezen via: https://view.publitas.com/db/fc-groningen-journaal-mei-2020/