Interview april 2011: Martin Koeman – De ambassadeur van FC Groningen.

In april 2011 maakte redacteur Kimm Jeltema van het FC Groningen Journaal een portret over Martin Koeman. Een mooi interview met de clubicoon.

Een serene rust hangt over sportpark Corpus den Hoorn. Tussen de bomen door verschijnt het tweeverdiepingen tellende gebouw van de Jeugdopleiding van FC Groningen. Het beloftenelftal, aangevuld met de selectiespelers Luciano en Andersson, traint in het voorjaarszonnetje. Binnen in de ontvangst ruimte wacht Martin Koeman het bezoek op.
Koeman, vader van beroemde voetbalzoons Erwin en Ronald, heeft er al een lange carrière in de voetballerij op zitten. Opgroeiend in Purmerend, was de overstap naar FC Groningen, wat toen nog GVAV was, niet meer dan vanzelfsprekend. De club uit het Noorden won het van een aantal andere Eredivisieclubs, omdat ‘het boertje’ uit het plaatsje onder de rook van Amsterdam, zich er prima thuis voelde.
Nauw betrokken
Inmiddels is Koeman al 48 jaar nauw betrokken bij de club, die in 1963 zijn hart wist te stelen. Na zijn voetbalcarrière als speler vervulde hij verschillende taken binnen de afdeling technische zaken. Zijn werkzaamheden als scout zorgen er voor dat hij nog steeds vaak en veel langs de velden te vinden is. Op dit moment is Koeman alweer een heel aantal jaren als coördinator aan het werk bij de jeugdafdeling.
Hoewel hij de pensioengerechtigde leeftijd is gepasseerd, kan hij zich een leven zonder de club niet voorstellen. Als coördinator is hij verantwoordelijk voor van tal van zaken, die belangrijk zijn voor de bloeiende jeugdafdeling. Hij is het eerste aanspreekpunt in de ontvangstruimte, houdt overzicht over de bestellingen en is dé aangewezen persoon om jeugdspelers buiten de FC-poort te begeleiden. Met de naam ‘Koeman’ komt er namelijk niet alleen een heleboel ervaring, maar ook een échte persoonlijkheid binnen.
Passie
Gepassioneerd vertelt Koeman over zijn tripjes, die hij met jeugdspelers maakt naar allerlei nationale voetbalaangelegenheden. Het is namelijk de verantwoordelijkheid van de club om er voor te zorgen dat jeugdspelers begeleid worden naar wedstrijden van nationale teams. Ouders moeten zich hiervoor niet in allerlei bochten hoeven te wringen.
Als vader van twee internationals had Koeman  achteraf meer willen meekrijgen van de voetbalcarrière van zijn eigen zoons. Beide jongens verlieten  al op jonge leeftijd het ouderlijke nest en de drukke carrière van Koeman senior zorgde ervoor dat hij niet altijd overal kon zijn, waar hij graag had willen zijn.  Desalniettemin volgt hij met trots de ontwikkelingen van zijn zoons en is hij benieuwd wat de toekomst hen brengt.
Helder
De toekomst voor de jeugdafdeling van FC Groningen is wat Koeman betreft helder. Hij zou het prachtig vinden als er een  trainingscomplex komt waar de jeugdafdeling en het eerste elftal zij aan zij kunnen trainen. “Hoe fantastisch zou het zijn als de jonge talentjes kunnen opkijken naar hun grote voorbeelden. Helaas is er op Corpus geen plek meer en lukt het tot op heden nog niet om een geschikte locatie te realiseren.  Wie weet, over een jaar of twee, als het eerste elftal niet meer kan trainen op het trainingsveld bij Euroborg. Voorlopig blijft deze droom bestaan.”

Terugkijkend op vroeger heeft Koeman de voetballerij in een sneltreinvaart zien veranderen. In de tijd dat hij zelf voetballer was, had elke speler er een baan bij. De training vond plaats aan het einde van de middag en er werd een keer of drie in de week getraind. Het is niet te vergelijken met nu, zowel op tactisch gebied als op het terrein van faciliteiten.
Stadion Oosterpark
Koeman komt af en toe nog langs de plek waar het oude Stadion Oosterpark zich bevond. Herinneringen aan een uitverkocht huis, waarbij er extra stoeltjes werden opgesteld binnen de boarding voor extra kaartverkoop, komen omhoog. Het oude, nostalgische  voetbalgevoel vindt Koeman niet terug in stadion Euroborg, maar gelukkig nog wel op het jeugdcomplex. Daar komen de echte liefhebbers van het spelletje kijken, waarbij Corpus er nog bijna hetzelfde uitziet als in de tijd, dat zijn zoons er speelden bij amateurvereniging GRC.
Dat Koeman zich nog steeds thuis voelt in de voetballerij, blijkt wel uit zijn enthousiasme als hij praat over het jonge talent. Hij vertelt met groot genoegen over de verbazingwekkend goede voetbalkwaliteiten, die jonge kinderen van tegenwoordig bezitten. Met een goede trap, inzicht in het spel en de gedrevenheid in het voetbal  onderscheiden de voetballertjes van een jaar of 8 zich al van de rest. Het is de taak van FC Groningen om deze jongetjes bij elkaar te zetten en ze nog beter te laten worden. Uiteindelijk zal een klein groepje het maar redden, maar de basis wordt al bij de jeugdafdeling gelegd.
Evenwicht
Enige twijfel uit Koeman over het drukke schema voor de jeugdspelers van tegenwoordig. “Omdat sommige jongens van ver komen is het  wellicht goed om af en toe een vrije dag in te gelasten. Vooral in de winterperiode, waarin veel wordt geëist van de jongens, lijkt het soms wel een beetje te veel te worden. Bij FC Groningen zijn we ons er van bewust dat het belangrijk is om het evenwicht te blijven bewaken.”

Evenwicht tussen privé en werk is voor Koeman persoonlijk ook een belangrijk aspect. Hij maakt lange dagen voor de club, dus in rustigere periodes maakt hij bewust tijd vrij voor zijn vrouw Wies. “Even twee daagjes weg, er tussenuit. Even weg van het voetbal. Dat is ook belangrijk. En door dat te doen kan ik er altijd weer tegenaan. Nee, ik zou de voetballerij voor geen goud willen missen!”